Fahrenheit

Skala temperatury Fahrenheita została opracowana przez Daniela Gabriela Fahrenheita, niemieckiego fizyka, w 1724 roku. Pozostaje ona w powszechnym użyciu głównie w Stanach Zjednoczonych, na Bahamach, Kajmanach i kilku innych terytoriach.

Oto zestawienie kluczowych punktów odniesienia w skali Fahrenheita:

• 32°F: Temperatura zamarzania czystej wody.
• 212°F: Temperatura wrzenia czystej wody pod standardowym ciśnieniem atmosferycznym.
• 98,6°F: Przybliżona średnia temperatura ludzkiego ciała.
• 0°F: Pierwotnie oparta na temperaturze zamarzania określonego roztworu słonej wody, mieszaniny lodu, wody i chlorku amonu, którą Fahrenheit uważał za najniższą osiągalną temperaturę w tamtym czasie.

Fahrenheit wybrał te punkty odniesienia i podziały dla swojej skali w oparciu o wczesne techniki pomiaru temperatury i jego pragnienie skali z drobniejszymi podziałami niż istniejące. Roztwór słonej wody zapewnił niezawodny dolny punkt i początkowo dążył do 100 stopni jako temperatury ludzkiego ciała, która została później udoskonalona.

Podczas gdy większość świata używa skali Celsjusza (°C) jako standardu pomiaru temperatury, skala Fahrenheita pozostaje w użyciu głównie w Stanach Zjednoczonych i kilku innych regionach.

W dziedzinach naukowych skala Celsjusza jest często używana wraz ze skalą Kelvina, gdzie zero absolutne (najniższa możliwa temperatura) jest zdefiniowane jako -273,15°C (0 K).